C\A\D
(nezak³nchene rondo)
Pol³t – ce mystectvo padaty.
(³z ne[v³domode]pochutoho)
Chula ja pytann’a bez v³dpov³dej.
Ale v³dpov³d³ bez zapytan’?!…
(Zdaºt’s’a, Al³sa.
Zdaºt’s’a, Lju¿s Kerol [pryv³t, kolº´o!]])
1
(CTRL)
Vtoma, jak zas³b vtech³ v³d dumok?
Zbochenn’a!
Xto ja?
[Ce bez´luzd’a! Prypyny!]
Shcho ja?
[Zaraz zhe zamovkny, chuºsh?!]
Nav³shcho ja same tut ³ zaraz?
[Zatknys’, pros’at’ zhe!!!]
De sens u tomu, shcho dn³ myhot’at’, jak polamanyj l³xtar?
[Zamovkny!!!]
Chomu samotn³st’ rehul’arno nakydaº men³ na oblychch’a podushku
[PRY! -]
³ dushyt’
[- PY! -]
dushyt’
[- NYYYY!!!!]
Mene?..
(ALT)
Nevypravdan³j bezslovesnost³ nemaº choho skazaty u sv³j zaxyst.
Posm³xaºt’s’a (chy to hrymasa v³drazy?).
Ja xukaju na moju vtomu – vona nat’ahuº sudd³vs’ku mant³ju ³ pochynaº hatyty aukc³onnym molotochkom po trybun³ (bezperervno)
Sh³st’ mo¿x v³dchutt³v zajmajut’ m³sc’a na lav³ prys’azhnyx (chort, a zv³dky vz’alos’ ³shche shestero?)
Sudd’a (vtoma?) prodovzhuº hatyty po trybun³ (m³zkax?). Advokat ³z prokurorom pjut’ pyvo j sm³jut’s’a. St³l’c³ napruzheno vdyvl’ajut’s’a v zalu v och³kuvann³ rozv’jazky.
(DEL)
Naresht³ dusha kovtaº vyrok jak p³´ulku –
DOSMERTNE UV’JAZNENNJA V T²L²
2
(SHIFT)
Ja shukav tebe – ale ne znajshov.
Ja proshtrykuvav kuxonnym nozhem pov³tr’a, spod³vajuchys’, shcho vono taky obernet’s’a ² MATYME TVOª OBLYCHCH’A.
Ja snyv toboju ³ maryv toboju nav³t’ u prom³zhkax m³zh sekundamy, a ty z’haduvala mene raz na r³k – z’haduvala – z³txala – ³ znovu zabuvala.
Na c³lyj r³k.
365 dn³v.
Och³kuvann’a tebe vjazke ³ lypke – sxozhe na pavutynn’a. Ale ja zh ne pavuk!
Povernys’.
3
(TAB)
Vtratyvshy kontrol’ nad[p³d]sv³dom³st’u, beresh ruchku ³ pochynaºsh pysaty. Slova vylaz’at’ znexot’a, vony p’jano shchyr’at’ zuby ³ norovl’at’ vkusyty tebe za palec’. Dovh³ sherenhy l³ter xylytajut’s’a v takt bytt’a serc’a paperu – chy medytatyvnoho rozhojduvann’a v³tru v h³ll³ kolys’dereva, jake pap³r dos³ pam’jataº.
Krychaty ³ plakaty vzhe bezsensovo. R³zaty veny (o, jak banal’no!) tezh – osoblyvo jakshcho ³z uzhe nadkushenoho jakymos’ norovlyvym slovom pal’c’a sochyt’s’a krov.
(F1)
C³kavo, jan´oly pyshut’ v³rsh³? ² chomu v nyx kryla same ptashyn³, a ne bdzholyn³ chy metelykov³? Jakby ja mohla vybyraty, mo¿ buly by babkov³.
(CAPS LOCK)
Smuhasta muzyka. Smuzhka chorna – tysha. Smuzhka b³la – shche b³l’sha tysha. Smuzhka s³ra – TYSHA, SHCHO PEREXODYT’ U MUZYKU.
Slova na paper³ horlan’at’ shchos’ nezrozum³le. Koly vzhe pol’ahajut’ spaty?
(ENTER)
“Ja dov³r’aju lyshe paperov³. A shche – vohn’u, jakyj pot³m smachno rozzhuº vs’u c’u pysanynu. Pryºmno sluxaty rozpachlyv³ zojky l³ter!”
“A jakshcho v³n podavyt’s’a?”
“Ty ne rozum³ºsh. Slova ce ne prosto vdyx-vydyx. Slova – ce l’udy, jakyx ne pustyly nazad na zeml’u, koly vony povt³kaly z raju.”
“Ty bozhevol³ºsh.”
“A dumky – ce t³, xto vt³k ³z pekla.”
“U tebe lyxomanka.”
“Peklo – ce vs’oho lyshe okolyc³ raju. Chy navpaky?”
“Zv³dky v tebe tak³ dumky?!”
“Ne bachysh – na vulyc³ xolodno: vony zmerzly ³ xochut’ har’achoho chaju.
A moja dusha xvora na hryp. Vona nadto l’ubyla ¿sty p³d doshchem morozyvo – teper kashl’aº. V ne¿ vysoka temperatura. ², jak na zlo, nemaº asp³rynu…”
“Ty zh marysh!!!”
“Ce v³dnosno. Dl’a peres³chnoho slova-ate¿sta ja tezh º marenn’am. Ale trapl’ajut’s’a ³ fanatyky.”
“Ty p’janyj!”
“Mozhlyvo. V men³ perebrodyly sl’ozy. Vony troxy alkohol’n³sh³ za kef³r.”
“Tod³ shcho zh?!”
“Pap³r zasynaº. Daj jomu spok³j!”
4
(F2)
Mo¿ ruxy vzhe ne nalezhat’ men³.
Mo¿ ruky vzhe ne nalezhat’ men³.
(F3)
B³zhyty v³l’nyjzhyty jakzamanet’s’a pyjpaly koxajs’az us³map³dr’ad pokyne obrydnezakoxujs’a chortv³z’my muchynshyx svoºjutrykl’atoju l’ubovjukoxajs’a odruzhujs’a koxajs’akoxajs’akoxajs’a zradzhujbud’ zradzhenymperypel’ushky robystarshomu uroky³ sp³vajkolyskovu resht³pjat’om zachyn’ajs’av k³mnat³j koxaJs’aKoXajS’akOxAjs’axolºra…
(INSERT)
A ja z’haduvatymu pro tebe raz na r³k – zhaduvatymu – z³txatymu – ³ znovu zabuvatymu.
5
(PG UP)
“Zapax okeanu prymushuº mene perehryzaty rebra st³nam – zdaºt’s’a, shcho os’-os’ naxlyne voda ³ kovtne mene, obhornuvshy vodorost’amy jak mum³ju.”
“Ty banal’nyj! Nemaº znachenn’a, breshesh chy n³ – vse azh nadto v³dnosno”
“Pochekaj. Nav³shcho probachaty, jakshcho v us’omu º sv³j sens, a v sens³ joho nemaº?”
“Znovu bez´luzd’a. Kl³tynka za kl³tynkoju, kvadrat za kvadratom. ¥luzd, rozkladenyj po polychkax, vtrachaº vlasne znachenn’a.”
“A Boh?”
“U n’oho fantastychne pochutt’a humoru! Zam³st’ toho, shchob zrobyty sob³ telev³zor, v³n stvoryv c³lyj Vsesv³t! – v³chna rozvaha. ² jomu, ³ nam.”
“Pryºmno. Pryºmno tasuvaty oblychch’a ³ pal’c³, chekajuchy, shcho zh vypade…”
“Orel – Sonce.
Reshka – M³s’ac’”
“Xolodno, chuºsh, men³ xolodno!? Dyvys’, okean vyzyraº z mo¿x ochej. Ty b znav, jak v³n zmerz!”
“Ale zh ty ne st³na!”
“Vona v³dhorodzhuº tebe v³d sv³tu. Chy sv³t v³dhorodzhuº tebe v³d ne¿?”
“A jak zhe mozhna ujavyty sob³ Boha po odn³j molekul³? Men³ zdaºt’s’a, V³n vm³º sp³vaty.”
“Ty znovu budysh pap³r? V³n led’ zasnuv – a ty znovu prodyraºsh u n’omu nov³ zvyvyny!”
“C³kavo, jakshcho vs³ z³rky – ce kraplyny chornyla, to shcho vyjde, koly podyvytys’ na Vsesv³t z’hory?”
“Velyka kl’aksa”
6
(PG DOWN)
Vtoma, znovu vtoma.
U m³zky shkrebut’s’a dumky
n³ ne tak
U m³zkax shkrebut’s’a dumky. U nyx, bachte, v³jna. Atomna.
A vse pochalos’ ³z banal’no¿ revol’uc³¿
Vony, b³dnen’k³, dumajut’, shcho koly znyshchat’ suprotyvnyk³v, stanut’ povnovladnymy panamy mo¿x(!) zvyvyn. Dzus’ky!
Dl’a toho ¿m prynajmn³ dovedet’s’a vbyty mene.
(HOME)
Jakshcho dumky ne ³snujut’ bez l’udyny, to chomu l’udyna ³snuº bez dumok?
“Jakshcho l’udyna ne ³snuº bez Boha, Boh ³snuº bez l’udyny.”
(Kl’ata shyzofren³ja!)
(“Kl’ata? Shyzofren³ja?”)
Ja mysl’u, znachyt’ ja ³snuju.
N³, znovu ne tak
Ja ³snuju.
Znachyt’ ja mysl’u?
(Kl’atyj Dekart! V n’oho shcho, spokoju v zhytt³ ne bulo?)
Mabut’, taky ne bulo.
Vresht³ shcho take spok³j?
Ce shchast’a (Dl’a bahat’ox)
A shcho take shchast’a?
Ce koly dvoº, shchojno vyjshovshy z k³noteatru p³sl’a seansu novoho francuz’koho f³l’mu sm³jut’s’a, pobachyvshy shcho nadvor³ doshch, ³ dovho c³lujut’s’a p³d krapl’amy hrozy – dovhooch³kuvano¿ p³sl’a tako¿ obrydlo¿ speky
Os’ ce shchast’a (dl’a dvox)
N³, znovu ne tak. Shchast’a – ce najb³l’shyj u sv³t³ narkotyk. Najposhyren³shyj. Najdorozhchyj. Zalezhn³st’ p³sl’a persho¿ zh dozy. Pot³m – strashn³ lomky (depres³¿, kompleksy, samokopann’a ³ tomu pod³bn³ c³kav³ rech³) ³ ZHADANN’A nastupno¿ dozy. Xoch malesen’ko¿. Xoch odnosekundno¿ – ale spravzhn’o¿, a ne jako¿s’ kytajs’ko¿ p³drobky.
“Tod³ vyxodyt’, shcho chyslenn³ propov³dnyky ta proroky – prosto “narkod³lky”?”
(Nu koly vzhe zamovkne?.. Shche j posm³xaºt’s’a…)
Bez provokac³j!
Bez provokac³j, ja skazala!
Shchast’a – ce shchast’a. Krapka.
“Krapka, kazhesh? A tebe v shkol³ ne vchyly, shcho krapka po sut³ svo¿j nesk³nchenna?”
V shkol³ ja takym sob³ holovu ne zabyvala. ²snuº sob³ to j ³snuº. Xolºra z nym.
Chy neju.
² vzahal³, ja shcho, zobovjazana z toboju rozmovl’aty? Jdy sob³ het’, chuºsh? Het’!
“Het’ – ce kudy? Utochn’uj.”
Posm³xaºt’s’a, xaj jomu…
Posm³xaºt’s’a…
(l³to 2003. m. Zh.)
Немає коментарів:
Дописати коментар