вівторок, 23 квітня 2019 р.

Ірена Радзивілл / Irena Radzywill. Проза зі збірки "Nеабищо the best"

Irena Radzywill

² shcho dumaty men³
koly vy tam
unyzu
stvoryly z n’oho Peklo...
Lebend Fackel
(³stor³’a man³jakal’noho pochutt’a)

Amor (veresen’ 2001-ho).
...V³n l’ubyv ¿¿ prystrasno, jakos’ nav³t’ troxy xvoroblyvo: dl’a joho sam³tn’oho duxu ce bula spravzhn’a j nev³dstupna Man³ja.
Vnoch³, zakryvshy och³ rukoju (nav³t’ pry v³dsutnosty sv³tla!), blukav bezm³ru dovho po ¿¿ krokax, nespromozhnyj dot’ahnutys’ jakyjs’ zajvyj santymetr do kraju ¿¿ od’ahu, bojachys’, shcho vona — joho ²deal ³ z’huba, a odnochasno — post³jna fob³ja — znykne v natovp³, ³ Natovp ¿¿ pohlyne v pashch³ vorozhoho M³sta p³dzemnyx perexod³v ³ v³chnyx stohon³v trolejbus³v zranku.
V joho sv³domost³ lunav ¿¿ holos vperesyp ³z ³nkrustac³jamy dyvnyx — staromodn³x, nap³vzabutyx — ³ nym, vlasne, (novomodn³x) stvorenyx not, zvuk³v, kryk³v, kryk³v, volan’ ³ skryp³v korabl³v, shcho hynut’ u shtorm. ² majzhe post³jno — xvyl³, xvyl³... — dyxann’a stareznoho, spl³nov³-stomlenoho Okeanu, shcho chasom poz³xav od nadm³ru kysn’u v joho mushl’ax.
² tod³ do joho sv³domosty zrynaly ³z bezodn’o¿ hlybyny dv³ noty. Vony spl³talys’ ³ rozxodylys’, vdar’aly jomu serce, zmushujuchy te bytys’, klykaly kudys’ solonuvato-nestrymno ³ toskno, nemov smutna ³ pryzabuta melod³ja vmyrann’a zhovtohar’achoho lyst’a na ¯¿ dolon’ax.

Odnoho takoho vechora v³n zustr³v ¯¿ vpershe.
Vona bula tak sxozha na vs³x zh³nok sv³tu — jak mat³r, jak joho persha ³ reshta koxanok ³ koxanc³v.
Vona lezhala v trav³ j dyvylas’ u nebo svo¿my sr³bno-zelenymy ochyma kr³z’ dovh³ (tut n³koly ne kos’at’) steblynky, a na ¯¿ oblychch’a ³ ruky pekel’nym savanom v ostann’omu tr³pot³nn³ let³ly pel’ustky lyst’a; ruky derev t’ahnulys’ do Ne¿, skryp³ly sudomno ³ pro shchos’ volaly, naklykajuchy doshch, aby toj zmyv ¯¿ nevyplakan³ sl’ozy: Vona shchojno vtratyla toho, xto buv dl’a Ne¿ vsym: mr³ºju, Muzoju, teploju real’n³st’u butt’a u venax, jak³ prosv³chuvaly kr³z’ zavshe nezasmahlu shk³ru.
¯j bulo bol’ache. Strashenno bol’ache.
Ale Vona sm³jalas’.
² s³r³ st³ny ta dva mosty, drotamy peret’ahnut³ m³zh M³stom ta ojkumenoju, krychaly zam³st’ Ne¿, skydajuchy v r³chku samohubc’ ³ dajuchy zhytt’a novym.

Foer (Ignis)
Jomu stavalo spekotno.
D³m vzhe majzhe dohor³v, a Vona nav³t’ ne krychala, ne blahala pro dopomohu.
V³n bachyv kr³z’ v³kno, jak pryv’jazanyj do jako¿s’ opory daxu metelyk ¯¿ platt’a zajmavs’a ³ pronyzuvav vse shche sv³tlu shk³ru branky vohn’u. V³ter n³s do joho pam’jaty nov³ zapaxy dymu ta ³skrynky, shcho zajmalys’ uzhe v pov³tr³.
² te polum’ja bulo ºdynym, z chym v³n m³h ¯¿ pod³l’aty: v tomu bula svoja sakral’n³st’. Teper vona bezsmertna. Nalezhyt’ t³l’ky jomu. Teper vony zavshe budut’ razom. ² teper Vona, vresht³, bude zavshe shchaslyva u svo¿j taºmnych³j samotnost³ na dvox.

Aqua
Voda pryjn’ala joho, mov mat³r p³sl’a dovho¿ rozluky: n³zhno, str³mko, troxy nav³t’ nervovo.
Zhodno¿ sproby lyshytys’ zhyty. Nav³shcho?
Ostatn’a dumka: jak vyhl’adatymu pot³m...
Xolod po lehen’ax.
Stanesh popelom,
Ja —pop³l.
Stanesh mnoju...

Veny. Soky derev. V³dkrytyj v kvartyr³ kran. Krapel’nyc’a. Doshch. More.

Communio
Sy´areta. Blyskavka. Chajnyk, shcho kypyt’ na hazov³j plyt³. Pozhezha. N³chnyj l³s z³ spalaxamy ³skrynok. Op³ky. Sv³chka v kostel³ brat³v-dom³n³kan³v.

Zlyva. Bur’a. Blyskavka.
Voda, shcho zakypaº.
Kometa.
Z³rka.

‘Oz


Ірена Радзивілл. Проза (avantGarde / odisseja postfuturyzmu) / Nеабищо the best : поезія, проза / Упоряд.: Левченко О.Ґ., Стронґовський І.Ю. - Житомир : [б. в.], 2003. - 56 с. - (Бібліотека ЖОО СТМУ "Ліґа АртіС" ; вип. 6). - С.41-42.

Немає коментарів:

Дописати коментар

Людмила Золотюк, Галина Левченко. Коли «Бридкий» не бридкий (відгук на виставу). Стаття з часопису "Філео+Лоґос" ("Люблю+Слово") #16 (2011)

Коли «Бридкий» не бридкий Коли: 29 грудня 2010 року, о 18:00. Хто вчинив:  Молодіжний театр «1-а студія» . Ролі виконували: Світлана Полі...