Cool Ash
² de ja?
Vstupne m³rkuvann’a
Narodzhena l’udynoju ³deja musyt’ v ³nsh³j prodovzhuvaty sv³j rozvytok, bo u b³l’shost³ vypadk³v vona vyryvaºt’s’a z pershonos³ja. Nask³l’ky zaxopl’ujuchoju dl’a l’udej stane jakas’ ³deja zalezhyt’ v³d toho, sk³ky l’udej ¿¿ rozvyvaº p³sl’a toho, jak ne¿ spryjn’alo (sebto º ¿¿ nos³’amy). P³sl’a toho, napryklad, koly ³deja zhyvoho stvoryla ²deju ¿sty (mozhlyvo m³zh c³ma ²dejamy buly ³nsh³ jak³s’), use zhyve, za vyn’atkom k³l’kox l’udej, p³dtrymujut’ c’u ³deju. Vazhko ²de¿ “ne ¿sty” kolys’ peremozhe... Ale dl’a toho treba, shchoby nos³¿ ³de¿ “ne ¯sty” perevazhaly k³l’k³sno. Abo b³l’sh³st’ l’udej v³z’met’s’a ne vzhyvann’am ¿zh³ rozvyvatys’a, abo — vsesv³tn’a prodovol’cha kryza ³ xtos’ z vchenyx promovl’a: “ª naukovo — ob´runtovanyj spos³b ne ¿sty ta vyzhyvaty “³ vs³, xto sxoche zhyty, pochnut’ rozvyvaty ³de¿ vchenoho. Cherez k³l’ka pokol³n’ l’udy zabudut’, shcho take ¿zha. L’udy, davajte rozvyvaty ³de¿: ne dyxaty, ne spaty, ne maty zemnoho pryt’azh³nn’a, buty bezsmertnymy...!!!... Skazhete — rozruxa, xaos. Mabut’ tomu nam te tak zdaºt’s’a, bo nad namy t’azh³º ³deja boha. Rel³´³’a — nast³l’ky bahatooxopl’ujucha ³deja, shcho ne maº sumn³v³v u najavnost³ raju, pekla ³ t.d. U peklo potrapl’ajut’ t³, xto sl³duº ³de¿ boha ² sam pry c’omu hr³shyt’. C’a zh ³deja peredbachaº pevn³ ²nstrukc³¿ jak kudy p³sl’a smerty potrapyty. Z’hadaj mo’, shcho bud’-jaka ³deja t’azh³º staty spochatku ²stynoju, a pot³m zakonom. Jak chudovo okr³m xrystyjans’kyx zakoniv prac’ujut’ ³ astrolo´³chn³... “Z velycheznoho okeanu r³znoman³tnyx sy´nal³v nash mozok pom³chaº t³ sy´naly, jak³ v³dpov³dajut’ tomu, shcho my och³kuºmo pobachyty. A vzhe pot³m my or´an³zovuºmo c³ sy´naly v taku model’, abo takyj tunel’ real’nost³, jaka najchudov³shym chynom v³dpov³daº nashym ujavlenn’am pro te, shcho “d³jsno º” v sv³t³,” — R.A.U¿lson.
Zaplutano! Shche b³l’sh zaplutano! Ce shchos’ nablyzhene do budd³js’koho chystoho ³snuvann’a, ale shche hlybshe, nabahato, bezk³nechno hlybshe — ce ³deja. Mozhna dovho zmal’ovuvaty c’u hlybynu, ale te zmal’uvann’a vse odno bude robytys’a z dopomohoju ²nshyx, adaptovanyx ²dej. Tak jak ² bezk³nechna k³l’k³st’ ³dej, z jakyx skladaºt’s’a cej sv³t. ² sv³t ²deja! Te, shcho ja pyshu — ³deja. Prosto ja vz’avs’a za rozvytok ³de¿. A chy malo l’udej berut’s’a use zhytt’a za rozvytok jakyxos’ ³nshyx ²dej?
M³rkuvann’a 2
Cej narys — odyn z najkorysn³shyx vynaxod³v l’udyny. Ja ´en³j. Mozhe ce vam zdaºt’s’a hordyneju, man³ºju... Podumajte, chy ne zdaºt’s’a te vam. Na osnov³ toho, shcho vy chytaºte ja xochu pom³rkuvaty pro te, jak nam shchos’ zdaºt’s’a.
M³rkuvann’a 3
Zaraz ³storyky nac³onal³sty Ukra¿ny p³tn³jut’ z prac³ nad rozvytkom ²de¿ shtuchnoho holodu. C³lyj detektyv ³storychnyj: j u koho ta ³deja z’avylas’a, j cherez koho rozvyvalas’a... A sama ³deja tak harno vzhe opysana, shcho hr³x ¿j znovu ne zaprac’uvaty. A ot ³de¿, jak borotys’a z rozkulachuvann’am ta holodomorom u ³storyk³v jak tod³ ne bulo, tak ³ zaraz neopysana. Odnomu daly druhe dyxann’a, to j druhe ozhyv³t’. Jakby to bulo poodynoke povtorenn’a projdenoho! Shche j prykazku vynajshly: “Use nove — dobre zabute stare”. A shche vyhadaly koleso sansary, etyket z etyketkamy ³ zhyvemo n³by u kol³ zamknutomu. A shche straxom bl’udo zhytt’a dobre prysypaly... A vsesv³t z nas vzhe j tak nasm³javs’a .
M³rkuvann’a 4
Holovn³ zakony chasto vymal’ovujut’s’a: harmon³¿, pokarann’a, svobody... A sk³l’ky ²dej ta ³styn shche do zakonu ne d³jshlo! Svo¿ — to nexaj, v³dkynuty mozhna, a jak buty z ³dejamy ta ²stynamy ³nshyx l’udej? Vony zh tak lehko pom³chajut’s’a, ma´n³t’at’ do vzaºmod³¿. Tak stvor’ujut’s’a zakony, a zakony — syla fatal’na. Oto zhyly b bez ³dej, to j dzhun´l³v ne bulo b, de kozhen dl’a l³su zhyve ³ n³chym ³nshym, okr³m dereva buty ne mozhe.
M³rkuvann’a 5
Spochatku bulo slovo, a pered tym bula ³deja slova ³ vs³ slova pot³m staly ²dejamy. Ce zh treba sv³t sl³v stvoryty! Tomu j ³snuº, pevne, ²deja pereselenn’a dush abo re³nkarnac³ja (jak shchos’ r’at³vne), bo z neoberezhnost³ rozvyvaºmo ²deju smerty. Prychomu sumn³v³v nemaº, shcho ³snuº velyka bezl³ch nevt³lenyx ²dej, jak³ l’udyna chomus’ ne produkuº. Tvaryny tezh nos³¿ ³dej. Sobaky nedaleko v³d ²de¿ slova vzhe pevne.
M³rkuvann’a 6
Vybachte za deshcho nedoskonale pysann’a . Cym pysann’am ja namahajus’a lyshen’ daty ²deju, a ne prysv’achuvaty ¯j use zhytt’a, shchob rozvynuty. Ochevydno toho ne varto robyty . ²deja, rozpysana v B³bl³¿, tezh zdaºt’s’a nedoskonaloju (prynajmn³ dl’a pro´resyvnyx vchenyx c’a knyha malo c³kava). A majbutn³ bat’ushky vzhe davno ³ h³pnoz ³ MBR ³ 25-j kadr u sem³nar³’ax vchat’. N³xto ne kazhe, shcho boha nemaº.
M³rkuvann’a 7
Chasto anal³zujuchy jakes’ javyshche, pod³ju, nasl³dok, my zaplutuºmos’a, z’jasovujuchy ¿x dzherela. Buva u kohos’ shchos’ neharazd ³ l’udyna, dosl³dzhujuchy dzherelo javyshcha, ne obm³rkovuº jmov³rn³st’ vtruchann’a v ¿¿ zhytt’a ³dej ³nshyx l’udej. Pryklad³v bahato. ²deju strymuvaty, to vse odno, shcho vah³tn³j zh³nc³ dytynu z zhyvota ne puskaty v chas poloh³v. Analo´³’a najochevydn³sha, ale ne treba plutaty dumku z ³deºju. Dumky ta d³¿ prodovzhujut’ ³de¿. Mozhlyvo m³zh javyshchamy typu: vv³brav — vydav, v kundu spermu — z kundy dyt’a, dyxann’a, pro´ramne zabezpechenn’a, peredacha dosv³du, º zv’jazok, a mozhe to cherhova ²deja...
M³rkuvann’a 8
My v³rymo v ³de¿, jak³ l³tajut’ u pov³tr³. Take vrazhenn’a, shcho º ³de¿ samovt³l’uvan³ och³kuvann’a, a º ³de¿-c³lespr’amovan³ rozprac’ovky. Ale zh ²de¿ nast³l’ky perepletesh, shcho cej pod³l b³l’sh umovnyj n³zh real’nyj, osoblyvo koly nova ³deja nabula vzhe pevnoho rozvytku. Chystyx ³dej nebahato. Koef³c³ºnt korysno¿ d³¿ jakohos’ z vyd³v ²dej zalezhyt’ mabut’ v³d syly v³ry. Na v³dm³nu v³d samovt³l’uvanyx och³kuvan’, c³lespr’amovan³ rozprac’ovky majut’ m³cn³she p³d´runt’a, jakby pravo na ²snuvann’a. My zh ne duzhe v³rymo, shcho poletymo, ale v³ry v te, shcho Usama ben Laden teroryst — v³ry sk³l’ky xoch. Robymo l’udynu terorystom zam³st’ toho, shchoby lehaty.
M³rkuvann’a 9
“Koly ja zrozum³v, shcho moja zadacha na c³j zeml³ — vbyty H³tlera, moº zhytt’a znachno sprostylos’a.” Tak vyslovyvs’a U.Cherch³l’. L³kar³ sxyl’n³ dumaty, shcho l’udyna vmyraº, bo or´an³zm ¿¿ star³º, l’udy rel³´³jn³, bo v tomu vol’a bozha, ezoterysty, bo l’udyna vtrachaº samokontrol’. Ja ryzyknu vysunuty ³deju, shcho l’udyna vmyraº tod³, koly v ne¿ vycherpujut’s’a us³ ³de¿, okr³m odn³º¿, nad jakoju vona prac’uº, ³de¿ smert³. Zvykly l’udy: zacyklytys’a pozhyttºvo na jak³js’ odn³j ³de¿, a pot³m, koly ta ³deja vycherpuºt’s’a, perejty prac’uvaty nad ³deºju smerty. A smert’ — ne marky zbyraty. To vzhe zakon. Nehajno l’ud’am tre hurtuvatys’a ³ prac’uvaty nad stvorenn’am zakonu bezsmert’a... nu xocha b zarady eksperymentu.
M³rkuvann’a 10
Jak³ b ³de¿ ta “ant³” do cyx ³dej (shcho po sut³ odne j te zh same) my ne stvor’uvaly, odnak c³ ³de¿ stajut’ ³stynamy, a pot³m zakonamy vymal’ovujut’s’a. Bud’-jaka ³deja pomylkova ta ne vazhlyva (shcho b my pro ne¿ ne dumaly), a tym b³l’she ³styna ta zakon. Chy ne krashche vzahal³ ³de¿ v³dkynuty ta ne psuvaty sob³ ta ²nshym zhytt’a. CE ª SHANS VPEVNYTYSJA, SHCHO VSE MOZHLYVO.
M³rkuvann’a 11
ª zahal’nol’uds’ka osoblyv³st’: vlasn³ tverdzhenn’a abo “fakty zzovn³”, z jakymy my pohodzhuºmos’a, my namahaºmos’a skor³she do ²styny dovesty. Tobto rozstavyty us³ krapky nad “³”. A pot³m ob’ºdnaty u vlasnyj zakon, abo pryºdnaty do jakohos’ ³nshoho zakonu. ² chom ne rozhl’adaty usjake tverdzhenn’a, pod³ju ³ vzahal³ — use ³ sebe u vs’omu jak ³deju? Pîdetal’na ³nstrukc³’a “jak staty”, velykoju sp³vachkoju napryklad. U d³vchynky chy to vlasna chy to pox³dna v³d ²nsho¿ ³deja “staty velykoju sp³vachkoju” zjavylas’a. Spyrajuchys’ na ³stynu, shcho u ne¿ º holos, postupyla vchytys’a sp³vaty u ³nstytut kul’tury. A holos u d³vchynky “zjavyvs’a”, bo sprac’uvala ³deja rozd³lyty l’udej na takyx, u jakyx º holos ³ u jakyx joho nemaº. ²nstytut kul’tury — ³styna, narodzhena ³deºju vchyty odne odnoho “kul’tur³”. Bazhann’a zrobyty ²deju “staty velykoju sp³vachkoju” ³stynoju zmusylo majbutn’u sp³vachku ob’ºdnatys’a z prod’userom, u jakoho tezh º nam³r robyty ³deju “staty velykoju sp³vachkoju” ³stynoju. Z b³l’shym dosv³dom prod’user dopomahaº. Ura! ²styna! D³vchynka stala velykoju sp³vachkoju. A prod’user nablyzyvs’a do vyh³dnoho dl’a sebe zakonu: “jakshcho zvernutys’a do prod’usera z ³deºju staty velykoju sp³vachkoju/sp³vakom, to c’a ³deja stane ³stynoju. Dumaºte d³vchync³ otrymano¿ ²styny dosyt’? Bazhaty ta v³ryty — duzhe un³versal’n³ ³de¿, jak³ dopomahajut’ bahat’om ³nshym.
M³rkuvann’a 12
Dual³zm. Shche j dos³ bor’ut’s’a ³deal³sty z mater³al³stamy. Led’ z ´luzdu ne ¿duchy, dokazujut’ b³dnen’k³ ³deal³sty, shcho sv³t zovs³m ³nshyj, a mater³al³sty postukajut’ po derevu ta j skazhut’: “st³l sosnovyj ³ ce ³styna”, ³ t³ ² druh³ m³zh soboju hurtujut’s’a, knyzhky vypuskajut’, naukovo-dosl³dn³ ²nstytuty budujut’, ashramy r³zn³. Vorox metushn³ z-za jakyxos’ dvox ³dej. ²deal³stam treba v³dkynuty prosto ³deju dokazuvaty svoju pravdu ³ vz’atys’a za spravu. Bud’-jaku hal’ucynac³ju, jakshcho nad neju dobre poprac’uvaty, mozhna vym³r’aty. A mater³al³stam varto bulo b pohodytys’a z tym, shcho usej sv³t, dosl³dzhuvanyj ta vym³r’uvanyj nymy º lyshen’ ³deºju.
M³rkuvann’a 13
Kudy dal³? Mozhe davajte dumaty pro dobro ta stvor’uvaty ³de¿ navkolo dobra, radosty ta shchast’a. Ale zh z ³stor³¿ v³domo, sk³l’ky zla ³de¿ dobra narobyly. Da j tak: shcho maty ne robyt’ dytyn³, a vse dobra ¿j xoche. Prote zh sk³l’ky dolej tak³ mater³ pokal³chyly. Naspravd³ dobra ta zla nemaº. Korysno sv³t spryjmaty jak ³stynnyj ta ne³stynnyj odnochasno. ²dej nemaº.
M³rkuvann’a 14
Znovu pochalos’a. B³h jak man³jak do xaty, m³rkuvann’a sklasty namahajuchys’, skomponuvaty, ³ shchob n³jake ne promynuty. ² vse pro ³deju dumav. A ot zajshov u l³ft ³ nove m³rkuvann’a ³z zapaxom u l³ft³ (xvoro¿ zdaºt’s’a l’udyny), pryjshlo. Podumav, shcho ²de¿ tak samo sob³ seredovyshche okresl’ujut’. Oto zv³dky v mene tak³ m³rkuvann’a? Chy to soc³okul’turne seredovyshche vplynulo, chy to zeml’a drevl’ans’ka (spokonv³ku v centr³ cyv³l³zac³¿ ta vodnochas dyka) takyj xarakter stvoryla, shcho dyvl’us’a na zhytt’a zemne jak ³noplanet’anyn. Jakshcho kazaty pro xarakter, to mozhe dyt’ache vyxovann’a take chy ne take, a jakshcho pro ³noplanetne, to mo’ j spravd³ u mozok ³nformac³ju vzhyvl’ujut’ svoju. Nepohano bulo b u m³zkax steno´raf maty, abo j anal³zator pry zvyvynax. Ot chom men³ take pysaty ta shche j vydavaty? Abo j ³nshym zajmatys’a jak us³ abo ne jak us³? Do rech³, ne pro sebe oce m³rkuvann’a, ne pro sebe.... Xtos’ z velykyx ta c³kavyx skazav pryblyzno take: “Ja b velykoju samoju l’udynoju vvazhav tu, jaka b use svoº zhytt’a den’ v den’ opysala”.
M³rkuvann’a 15
Nask³l’ky hlyboko, bezmezhno shchaslyvoju º l’udyna, ³deºju oxoplena! A osoblyvo shche koly to ²deja dobra. Tak ³ xochet’s’a z xrystyjanamy na ¿xn³x zborax tanc’uvaty ta sp³vaty. Jakos’ na poxoron znajomoho pys’mennyka ¿zdyv. Zh³nka odna rozpov³la, shcho toj pys’mennyk dobrym buv ³ bahato tak ³dej mav. U of³c³jnomu medychnomu zakl’uchenn³ znachylos’a, shcho v³n vpav ta v³d cherepno-mozkovo¿ travmy zahynuv. Chom holova? V³dpov³d’ u “D³a´nostyc³ karmy” Lazarºva vyshukaty, pevne, mozhna. Soromno men³ Lazarºva v chomus’ zvynuvachuvaty. Ja zh sc³kun, po ³de¿, v por³vn’ann³ z nym.
M³rkuvann’a 16
J sam pom³tyv, shcho na 16-mu m³rkuvann³ pochav jakos’ harno pysaty. ² xochet’s’a nazad povernutys’a ³ troshky pocherkaty, povypravl’aty — shchoby do ladu bulo. Tak ³ ³deja; n³by na pochatku ne harna, a pot³m vzhe j mynule vypravl’aº. Zeml’a u mynulomu, pevne, samymy m³krobamy kysh³la. A zh n³ — l’udy obzhyly Zeml’u, z ²nsho¿ ´alaktyky prylet³vshy.
M³rkuvann’a 17
Chytajuchy rechenn’a z c³º¿ knyhy, za receptom, treba analo´³¿ provodyty. Persha analo´³ja — b³bl³ju tezh, shchoby lehshe ne¿ anal³zuvaty, z cyforkamy napysaly. Skladaºt’s’a vrazhenn’a, shcho ³de¿ odnochasno na r³vn³ pobutu ta vsesv³tu bor’ut’s’a. Dano: ³deja
²deju mozhna : 1). Prodovzhyty; 2). Provesty analo´³ju; 3). P³dm³nyty; 4). Znyshchyty; 5). P³dkazaty... 1).2).3).4).5)... — ²de¿!!!!
Naspravd³ ³deja ne pojasn’uºt’s’a, a jak pojasn’uºt’s’a, to ce vzhe nova ³deja.
M³rkuvann’a 18
Korysn³ slova typu: “skladaºt’s’a vrazhenn’a, mozhlyvo, zdaºt’s’a...” Ne dajut’ na chomus’ odnomu zacykl’uvatys’a. Pochav zacykl’uvatys’a — nema por’atunku, nema svobody. Pochav “rozcykl’uvatys’a” — nema por’atunku, nema svobody (bo ne ³dentyf³kovanoju zdaºt’s’a). Shche odyn dokaz, shcho ³dej nemaº, a svoboda zh — odna z prov³dnyx. Z opozyc³¿ h³pnoz: sv³dome zhytt’a zavshe vyshukujut’ harmon³ju. O! Najholovn³she! Do rech³, ja c³ znaky oklyku na pochatku m³rkuvann’a zaplanuvav.
M³rkuvann’a 19
Pered tym jak hovoryty pro najholovn³she (bo najholovn³she zavzhdy zaplanovuºt’s’a), treba skazaty pro najnajholovn³she — pro sebe. Na vlasnomu pryklad³ mozhna zbahnuty, chy tebe zaplanuvaly, chy zaplanovujut’ p³sl’a toho, jak vzhe zjavyvs’a na sv³t. A pot³m provesty analo´³¿. Koly por’ut’ nozhem u serdechko, to xyba n³zh vas vbyvaº? Ne n³zh, a dumka, shcho vas por’ut’ v serdechko. Use zaplanovane º ne zaplanovanym ³ navpaky. Dobre bulo b zhyty, koly b use pojasnyty mozhna bulo. ² ne odnym chymos’ (samym t³l’ky rozumom, pochutt’amy, ³ntu¿c³ºju ta ¿x rozprac’ovkamy: naukoju, rel³´³ºju, ma´³ºju...), a ob’ºktyvno z us³x bok³v p³d³jty. Chym b³l’she l³kar³v, tym b³l’she xvorob. Nazyrach stvor’uº te, shcho nazyraº ³ te, za chym v³n nazyraº, stvor’uº nazyracha. Abo : lehko znajty sens u marazm³, sprobujte znajty marazm u sens³. Chy: jakshcho kazhesh, shcho breshesh ³ pry c’omu kazhesh pravdu, to ty zbrexav. Ox c’a ³deja slova! Shcho skazhesh, to j bude. Hore susp³l’stvu, koly moja ²deja rozum³tys’a pochne, jak v³rus komp’juternyj hul’aty. L’udyna zh zara chasto z komp’juterom por³vn’uºt’s’a. A ja tym chasom molodym ³ bezsmertnym xodyty budu.
M³rkuvann’a 20
Okean narodu — ³ tut talant. Okean komb³nac³j — ³ tut vyhrash. A pot³m, raptom, z okeanu shche odyn okean vyplyvaº. Dokazujuchym, shcho shchos’ odne stvorylo vse zdaºt’s’a, shcho dokazujuchyx, shcho bahato stvorylo odne b³l’she — c³lyj okean. Bezk³nechna hra “chyj okean chyst³shyj”. Ne daremno, mabut’ m³zh ´eo´raf³chnymy okeanamy ch³tko¿ mezhy nemaº.
M³rkuvann’a 21
A pot³m vynykaº pobojuvann’a : sam ne znaju, chom te abo ce robl’u. A koly prypyn’aºsh robyty, to: abo zhalkuºsh za robotoju, abo bereshs’a za ³nshu spravu, shchob d³jty do “sam ne znaju, chom ce abo te robl’u”. Bahato zalezhyt’ v³d m³ry zaxoplenn’a. Sv³domo bezsmertnyj, a bezsv³domo... Poky te bezsv³dome vyvchysh, to j vmresh. Xaj vse, krashche, v³d sv³domost³ zalezhyt’!!!! U MENE SAME TAK.
M³rkuvann’a 22
Myl’na bul’bashka torknulas’a chohos’ ³ lopnula. A ujav³t’ bul’bashku, shcho vybuxaº ³ vse navkolo sebe nyshchyt’, abo tu, shcho use kruh sebe takymy samo bul’bashkamy robyt’. Xochu, shchob c’a knyha bula bul’bashkoju, shcho lopaºt’s’a. ²deja nam³ru maº sv³j ch³tkyj pochatok ta k³nec’. Os’ ³ do konkretyky d³jshov, do ²styny, led’ ne do zakonu.
M³rkuvann’a 23
Chom odna ³deja b³l’sh maº buva nos³¿v za ³nshu? Chom futbol korol’ sportu? Chom l’udej praktychnyx b³l’she? Chy ne narodzhen³ c³ pytann’a lyshen’ moºju sv³dom³st’u? Da j pro sv³dom³st’ xyba shcho nap³vdyk³ l’udy ne znajut’. Dal³. Chom koly dyvyshs’a v nebo n³chch’u, to temr’avy tam b³l’she, n³zh sv³tla? ²deja dyvytys’a, sonc’a, halaktyk chy oka d³º? Umovno kazhuchy: pochaly ssavc³ xodyty, pot³m b³haty. A koly vzhe l’udy z ssavc³v vyokremylys’a, to j z³ zbroºju pochaly b³haty. Mynuv chas, zjavyvs’a futbol. ²deja — derevo, shcho h³ll’acham v ³nsh³ dereva vrostaº (abo j h³ll’acha ³nshyx ³dej). Vyr³zaty haluzu futbolu ³ pro vse zabuty... Xaj us³: mal³ ³ dorosl³ ³ t³, shcho na kov³n’kax... dumajut’ lyshen’ pro te, jak u futbol pohraty. Dumaºte haluza ne proroste ³ narost³v ne pustyt’? Vse povernet’s’a do ²de¿.
M³rkuvann’a 24
Vzhe davno vtratyla aktual’n³st’ zvychka vnosyty korektyvy u tverdzhenn’a: “Kozhen sam sob³ stvor’uº real’n³st’ (planuº zhytt’a, samopro´ramuºt’s’a...)”.
ª dva umovn³ faktory, shcho vplyvajut’ na xarakterystyky real’nosty:
1)osobysta jak³st’ (kal³ka :: zdorovyj, rozumnyj :: ne rozumnyj...)
2)vplyvy zzovn³ (ja xochu odnoho, a mene pro´ramujut’ na ²nshe)
M³rkuvann’a 25
²nod³ tak syl’no prahnesh do ob’ºktyvnosty, shcho povn³st’u v³dryvaºshs’a v³d...
Олександр Кулеш. Проза (avantGarde / odisseja postfuturyzmu) / Nеабищо the best : поезія, проза / Упоряд.: Левченко О.Ґ., Стронґовський І.Ю. - Житомир : [б. в.], 2003. - 56 с. - (Бібліотека ЖОО СТМУ "Ліґа АртіС" ; вип. 6). - С.18-24.
Віртуальний проект Олега Левченка, покликаний зберегти друковані архіви 2000-х рр., накопичені протягом власної видавничої діяльності, а також безпосередньої громадської участі в літературно-мистецькому житті Житомира та області.
Підписатися на:
Дописати коментарі (Atom)
Людмила Золотюк, Галина Левченко. Коли «Бридкий» не бридкий (відгук на виставу). Стаття з часопису "Філео+Лоґос" ("Люблю+Слово") #16 (2011)
Коли «Бридкий» не бридкий Коли: 29 грудня 2010 року, о 18:00. Хто вчинив: Молодіжний театр «1-а студія» . Ролі виконували: Світлана Полі...
-
Ніна ТАЛЬКО-ПЕТРУК Народилася в с. Курне Червоноармійського району Житомирської області. Закінчила Дубнівське училище культури. З 1981 ро...
-
Анатолій ПАНТУС Народився 9 грудня 1949 року в селі Писарівка Володарсько-Волинського району Житомирської області. Після закінчення Волода...
-
Святослав ВАСИЛЬЧУК Святослав Карпович Васильчук родом із серединної Волині, з Костополя на Рівненщині. Там виростав, закінчив школу № 1...
Немає коментарів:
Дописати коментар