-Citi moho sity-
Mexanichna upevnenist v ruxax.
Krok… shche krok… alhorytmy prosti.
Omela — zhraja vycvilyx krukiv.
Kablukamy prostrelenyj snih…
Vuzluvatymy palcamy mista
Ty zatysnesh mene v kulak
i pid janholiv oplesky j svysty
obirvetsa ostannij takt…
Tilky vybuxne vse ce potim —
Cherez vichnist… a, mozhe, j dvi…
I rozkraju ne ja, a potah
na malesenki dolky svit.
Nu a poky… shche stohnut dorohy,
nache shramy prokloniv prisnyx.
Ce na tebe chyhaє za rohom
Mozolysta dolona mista.
* * *
Trymaj strilky hodynnyka
za ruky
micno
shchob ne namotuvaly chas
u tuhyj klubok nerviv
Pochepy na nebo misac
svij, vlasnyj
bilshe ni dla koho
a potim navchysa dertysa
po shpalerax horyzontu
chy pysaty knyzhky
iz vidєmnymy nomeramy storinok
na movi Xindi
bo xto znaє
jakyj po raxunku kinec svitu pryjde zavtra
my tak do nyx zvykly
shcho dynozavry navchylys
vymyraty za odnu nich
(cyvilizacija!)
Prydyvysя uvazhno
mozhe znajdesh na pidlozi
shmatok lavy —
to reshtky vulkanu
shcho vybuxnuv uchora
opivnochi
pid tvoїm lizhkom
Trymaj strilky hodynnyka
micno za ruky
i shchoranku torkajsa nohamy
zemli
zavtra
Її mozhe ne buty
Kopirajt
/postfuturyzm/
Piґulky abortiv
(sama sobi)
vid ponivechenyx virshiv
(dijaґnoz nevidomyj)
Hoduvatymu jablukamy nenavysti
(najhirkishi dozvoleni)
vlasnu sovist
my iz neju
taky znajshly spilnu movu
(spilkuєmos na myhax)
Skazhete, bezhluzda?
(rytorychno? Zajvyj
znak zapytanna?)
A homeram zrachym
«Odiseja»
tezh bula postfuturyzmom…
—«—
Ґrafika provulkiv na trolejbusnyx viknax
Misto zmorshchene octom kyslotnoho lita
Bachysh chuєsh torkneshsa
svoїx shesty vidchuttiv
De palci svidomosty
urbanistychno osliply
vjane symvolika i trojandove lysta
(komu vse odno potribni kvity?)
Dyvys
bez ochej zakrytyx
i v okularax vlasnoho imeny
(kym by ty ne buv)
Shcho, obpiksя
?????????
To u moho
optymizmu
prosto
zipsuvavsя
nastrij
—«—
Я slipyj
kozhen den dla mene
dovhyj nache metro
zamist hodynnyka
tupit potяhiv ta ludskyx nih
Ja slipyj
shchodna mene obijmaє
stina
bila na dotyk
Я slipyj
prostahaю ruky v tuneli lydskyx dush
a u vidpovid maju
dvi-try monety
honorar za te
shcho zamist nyx
Ja slipyj
i sluxnano hraju svoju rolu
zbyrajuchy do kapeluxa
chuzhi usmishky
chy
(znachno chastishe)
nedopalky smutkiv
ta rozdratuvan
Ja slipyj
podajte kavalochok
svoєї bajduzhosty
na xlib
(takyj siryj na dotyk)
podajte
...
A koly zasynaю
v korydorax coho chudnoho smitnyka
svitu pid nazvoю metro
meni snatsa zvuky
vony majut
vlasnyj zapax
kolir ta smak
i troxy sxozhi na ludej
...
Ja slipyj
chasom pyshu virshi
ta skladaю їx u nory spynnoho mozku
jak u shuxlady
A shche ja torkavsa neba
vono chomus bile na dotyk
(jak i moja stina)
xocha kazhut
maє buty blakytnym i neskinchennym
jak labirynty metro
A shche kazhut
shcho slipi pered samoю smertu prozrivaut
bodaj na xvylynu
Hospody, zarady coho varto zhyty
i sumlinno hraty svou rol slipoho
podajte kopiєchku
zamist mene
tut mohly by buty vy
Немає коментарів:
Дописати коментар